Ұлыстың ұлы күні 0+

Еділбек ДҮЙСЕНОВ

Ұлыстың ұлы күні

Білсең шіркін сезіне,
Наурыздағы күн қандай!
Табиғаттың өзі де,
Той өткізіп тұрғандай...

Суық ызғар білінбей,
Жан шуаққа кенелер.
Таразының тіліндей,
Күн менен түн теңелер.

Білек түре құлшынып,
Жанарда ойнап бір ұшқын.
Мерекелер жұртшылық,
Ұлы күнін ұлыстың.

Көз суарып,тоқташы...
Жерді жапқан гүл-алау.
Самарқанның көк тасы,
Жібіп жатқан шығар-ау!

Ақ тілекпен,ақ таңда,
Қадір тұтар бұл айды.
Тас та жібіп жатқанда,
Жүрек қалай шыдайды!?

Талай жандар туыстай,
Төс қағысып көріскен.
Көңіл қалса,суыспай,
Қуанышын бөліскен.

Бауырмалдық ұғындым,
Көрер бірін досындай.
Болса деймін жылымның,
Барша күні осындай!

Ұя

"Ұя"деген, төгілген,
Қандай шуақ сөз еді.
Өнебойы өрілген,
Мейірім-ау, өзегі.

Жүрек шіркін тулады,
Қарлығашты көргенде.
Үйректейін судағы,
Ойым сүңгіп тереңге.

Қағып сүйір қанатын,
Көк жүзінде зырлайды.
Балапанын салатын,
Ұя жасап, тынбайды.

Мәпелеген ата-ана,
Көз алдымда тұрады.
Көңіл тербеп жата ма,
Туған үйдің тұрағы.

Сол ғой ұям, ып-ыстық,
Сонда өсіппін мына мен.
Тербететін, тыныштық,
Әдемі еді бұл әлем...

Қонақ

Келген қонақ шайынды,
Ақ дастархан жайылды.
Ас атасы - нан анау,
Танау жарып барады-ау...

Жұпар иіс аңқиды,
Ас мәзірі сан қилы:
Түр-түрі бар тәттінің,
Көлдей шалқыр шаттығың.

Үзген жүзім тұр, жаңа,
Алма, қияр, құрма да.
Қазы-қарта, бауырсақ...
Аққұман тұр әнін сап.

Марқа қозы сойылды,
Қонағымыз тойынды.
Сөздің көсеп отын біз,
Арқа-жарқа, отырмыз.

Құлақ тосып, тыңдайсың,
Өзгеге бас бұрмайсың.
Мағыналы, мәнді де,
Айтылар, көп әңгіме.

Қонақ күйі жайланды,
Күн бесінге айналды.
Ақ батасын берді де,
Ерге қонды, ер, міне...

..."Кем болмайсың, кең болсаң",
Жаны жайсаң ер болсаң.
Бақ жұлдызы жанады-ай,
Пейіл болса даладай.

Сақтар дәмін алтындай,
Қарсы алатын тартынбай.
Қонақ күткен, жарқылдай,
Ел бар ма екен, халқымдай!?