Елтаңба 6+

Байбота Қошым-Ноғай

Елтаңба 

Бейнелеп сан ғасырды, 

Елтаңбасы елімнің. 

Таратады хас үлгі 

Киесіндей жерімнің. 

Бабам тұлпар жаратты, 

Құлынында танып-ақ. 

Тұлпар барда қанатты 

Шайқалмайды шаңырақ. 

Тәуелсіздік көркі ол да, 

Өркениет өрінде. 

Нұр төгеді елтаңба 

Ақ Орданың төрінде.

Ғарыш бізді шақырды 

Біздің Тоқтар ағамыз, 

Ұшты шырқап ғарышқа. 

Ертең біз де барамыз 

Айға, Шолпан, Марсқа! 

Төгіліп күн шуағы, 

Ғарыш бізді шақырды. 

Қазақ жері туады 

Әлі талай батырды. 

Таудай үлкен талабым, 

Бар алдымда қанша арман. 

Мен де батыр боламын 

Жұлдыздарға жол салған. 

Жерден ұзап жыраққа, 

Кезем ғарыш төсін мен. 

Достарымды бірақ та 

Шығармаймын есімнен.

Қуыршақ сатып алдық біз... 

Дүкеннен көкем сенбіде, 

Қуыршақ сатып ап келді. 

Қуанып қалдым, 

Мен, міне, 

Мазаламаймын әпкемді. 

Сөздерін тыңдап өзгенің, 

Ішіне жұмбақ сыр түйіп. 

Мөлдіреп қара көздері, 

Қуыршақ отыр бұртиып. 

Күнұзақ бізге бірде-бір 

Айтпады қызық әңгіме. 

Қалғандай тілі күрмеліп 

Қуыршағымның мәңгіге! 

Ол бірақ маған ұнады, 

Қолыма алдым мен еппен. 

«МА-МА!» - деп сол сәт жылады 

Қуыршақ сөйлеп кенеттен. 

Қайда екен оның анасы? 

Іздесек, 

Қалар табылып. 

Шешесін бұл да, шамасы 

Қалған-ау әбден сағынып!

Көктем бояулары 

Қарындашты, дәптерді, 

Сақадай ғып сайладым. 

Суретін мен көктемнің 

Салмақшы боп ойладым. 

Мынау қоңыр – Жер беті, 

Мынау жасыл – Шыбықтар. 

Көгілдір – Көк келбеті, 

Ал мына сұр – Бұлттар. 

Қара бояу – Тау мұным. 

Апа, мұнда бір қара: 

Бейне апамның жаулығы 

Жатыр ақ қар шыңда да. 

Міне, нұрлы көктем бұл, 

Өкінішім бірақ та. 

Тұрмын енді 

Мөп-мөлдір 

Бояу таппай бұлаққа!